woensdag 31 augustus 2011

Het pantserhart


Jo Nesbo. Een van de minst leuke dingen die je kunnen overkomen is dat je boeken meeneemt die je a. al gelezen hebt en b. nog kunt herinneren.
Helaas pindakaas, de eerst gepakte Nesbo had ik al gelezen.
De volgende gepakt en dit is volgens mij zijn nieuwste. Gelukkig weer met Harry Hole in de hoofdrol. Ik heb gemerkt dat als de hoofdpersoon lekker zit in het verhaal dat het niet erg is als de recensent heeft opgemerkt dat iets minder uitgesponnen ook goed zou zijn. Dit zijn van die boeken waarvan het jammer is als je ze uit hebt.
Veel handwerken ondertussen dus.

Als de politie van Oslo vlak na elkaar twee lichamen vindt van vrouwen die in hun eigen bloed zijn verdronken lijkt rechercheur Harry Hole de enige die de zaak zou kunnen oplossen, maar hij is met verlof en lijkt van de aardbodem verdwenen. Rechercheur Kaja Solness van de afdeling Geweld vindt hem tenslotte in Hongkong, waarheen hij is gevlucht voor de gevolgen van zijn laatste zaak die hem zijn relatie kostte, en zijn schuldeisers. Hij laat zich door Kaja ompraten, keert met tegenzin terug en in Oslo kost het zijn chef grote moeite hem op de zaak te zetten. Maar als een parlementslid de volgende dode is, laat hij zich overhalen. De Noor (1960) schrijft naast succesvolle thrillers ook songs voor rockgroep Di Derre waarvan hij leadzanger is. Goed vertaalde, spannende detective met een gecompliceerde, sterke plot waarin erg goed de spanning tussen politie en nationale recherche wordt uitgewerkt, met veel onverwachte wendingen en een niet-verrassend, maar wel heel overtuigend slot.


maandag 29 augustus 2011

Damastborduren


Wel leuk om iedere keer een andere benaming te bedenken voor volgende stukje over het dekservet.
Iedere week kijk ik ook even op één van de blogs die op de mijne genoemd worden, op dinsdag publiceert mijn collega blogger daar handwerkblogs.
Tot nu toe al een hele lijst, maar uitgeput raakt het blijkbaar nooit en de mijne heeft ze nog niet gevonden(gaan ook maar half over handwerken, alhoewel ik daar niet de enige in ben).
Het hart van de bloemen moet omlijst worden volgens de omschrijving met knoopsteken. Nou kende ik die niet, maar heb het uitgeprobeerd en ben tot redelijk resultaat gekomen. Helaas, na 2 bloemen gedaan te hebben was ik bijzonder ontevreden. De hele handel er weer uitgepeuterd en een eigen steek daar gebruikt.
Die zal best wel een naam hebben, maar die weet ik even niet.
Met een enkele draad een kruisje en daaroverheen nogmaals een kruisje, haaks op de eerste. Het geheel blijft zo tweedimensionaal. Naast het feit dat ik de knoopjes minder mooi vond wordt het ook driedimensionaal. Voor een kleed dat ik vaak hoop te gaan gebruikten niet handig. Niet met gebruiken, niet met wassen en niet met strijken. Dus; aangepast naar eigen inzicht.
Al bordurend zat ik net te bedenken dat handwerkwinkels eigenlijk cadeaubonnen zouden moeten uitgeven. Dan kan ik mijn hele familie naar één winkel sturen om daar bonnen te halen. Welke winkel, nou ja, die heb ik wel in mijn hoofd, maar ben er nog niet geweest. Staat voor het najaar op het programma.
Zal dan meteen naar de mogelijkheid van bonnen vragen, liefst ook te bekomen via het alom aanwezige internet.

zaterdag 27 augustus 2011

Accessoires


Nooit gedacht nog eens te hebben; een potje/bakje voor draadjes.
Iedere handwerkster weet dat je draadjes overhoudt. Bij het afknippen, na een stuk borduren, de draadjes die nog op de klosjes zitten als je klaar bent…..
Mijn kantkloslerares heeft zo’n potje staan en hergebruikt soms stukjes draad.
Een Multi handwerkster als ikzelf heeft nog veel meer draadjes en mijn ervaring is dt die onverwacht opduiken lang na de arbeid. Op de grond, op je kleren enz.
Hier ben ik ook maar een draadjes-bakje begonnen en het bevalt goed. Alle restjes bij elkaar en je vindt minder troep en pluis elders in huis.

Ik ben blij dat ik dit boek heb meegenomen, er is veel inspiratie uit te halen, nu diep ademhalen ben gaan.....

donderdag 25 augustus 2011

De bedrijfsterroristen


Jussi Adler-Olsen. Vreemd boek, meegekregen van een andere liefhebber van thrillers. Het speelt in Nederland, Amsterdam. De schrijver is een Deen, dus Kopenhagen had meer in de verwachting gelegen. Het is goed geschreven en geografisch klopt alles keurig, de Bijlmerramp is er goed in verwerkt, alleen…helaas leest het nogal gedateerd. We weten wat er na 1996 allemaal gebeurd is in de wereld.
Het andere boek waar het samen mee is uitgegeven in NL heb ik nog niet gelezen en speelt in WO II. Weer wel zolang geleden dat gedateerd zijn er een onderdeel van in;-)

Peter de Boer, financier van duistere praktijken met een al even duister verleden, schakelt in opdracht van derden bedrijven uit voor elke concurrent totdat hij zelf het slachtoffer wordt van chantage. Zakenman Marc Franken de Vires, die zich evenzeer bezighoudt met louche deals, dwingt hem via kennis over De Boers verleden om enkele zaken voor hem op te knappen. De Vires, een man die gevaarlijke connecties blijkt te onderhouden met het regime van Saddam Hussein, eist o.a. dat Peter een bekende oliemaatschappij een zware slag toebrengt. Al snel raakt ook Peters vriendin Nicky, een meisje uit een kansarm milieu, betrokken bij deze minder fraaie kant van de zakenwereld.
Wanneer Peter bovendien wordt gedwongen om de feiten over de werkelijke lading van de El-Al Boeing die destijds in de Bijlmer neerstortte te achterhalen, raken hij en Nicky nog verder verwikkeld in en internationaal complot en is het nog maar de vraag of zij hier heelhuids uit kunnen komen...
Met De bedrijfsterorist toont Adler-Olsen zich een uitstekend observator en kenner van de Nederlandse samenleving, die het decor is van een opmerkelijke en uiterst actuele, spannende thriller. 



dinsdag 23 augustus 2011

Chrysanten op damast


Het dek-servet heeft zijn eerste hoek. De chrysant ziet er aaibaar uit. Het is niet het eenvoudigste borduurwerk, wat ik eerst wel dacht. Voor de volgende hoeken moeten ik even nadenken. Het patroon heb ik met potlood bewerkt zodat de op een na lichtste kleur op papier grijs is geworden. Dat telt wat makkelijker op afstand.
De losse bloemen leveren minder problemen op, alleen moeten die wel echt vanuit het midden van de rand worden geteld wil het er goed verdeeld uit komen te zien.
Helaas moeten er ook knopjessteken gemaakt worden. Dat beheers ik niet, dus kijken in het enige boek met borduursteken, dat van het goudborduren dat ik bij me heb en ja, gelukkig de uitleg staat er. Nu nog uitproberen, maar het gaat goedkomen.



zondag 21 augustus 2011

Historisch Maandblad


Ieder jaar speel ik een beetje vals. Ik heb een nieuwsbrief van dit tijdschrift en ieder jaar hebben ze een zomer aanbieding, 3 nummers en een boek tegen een klein prijsje en het feit dat ze je bellen over een abonnement.
Het blad is als abonnement wat duur en ik koop de nummers los, dan valt de prijs niet zo op.
Deze keer is het nog leuker want het zomernummer is meer dan dubbeldik.
Eerst kijk ik plaatjes, dan lees ik alle verhalen dan ga ik er nog een keer doorheen maar dan om een lijstje te maken van alles wat ik nog wil lezen.
Natuurlijk de lijst met kandidaten voor de Libris Prijs voor geschiedenis, ik ga ook graag naar de avond van uitreiking omdat het zo ik mijn straatje past.
Waarschijnlijk wordt dit vak geschiedenis nooit meer dan een hobby, al heb ik er dan voor gestudeerd. Het is wel een hobby waar je de rest van de leven mee toe kan.
Helaas is het historisch besef verder wel eens ver te zoeken, maar met deze tijdschriften maak ik na mijzelf zeker nog 2 mensen blij.
Geschiedenis als missie, het moet niet gekker worden.

vrijdag 19 augustus 2011

De vier jaargetijden(werktitel)I


Begonnen met de lente, het voorjaar.
Maar hoe en wat vind ik nog heel moeilijk, het combineren op de vierkante cm is lastig. De basis vormen zijn er, de kleuren zijn uitgekozen. Voor ieder jaargetijde is er wel iets bijzonders bedacht. Maar nu nog aan het werk…..
Het voorjaar staat nu in de grondverf. Ik ben verder gegaan met de zomer te gronden. Omdat er enige samenhang in moet zitten kan ik ze niet stuk voor stuk afwerken. Eerst alle vier in de ‘grondverf’ dan de uitwerking erop en dan in serie.
Het is meer werk dan ik dacht en lastiger, ook al zit ik in het zonnetje.
Gelukkig heb ik wel een werkboek meegenomen over de materie, die kijk ik af en toe door voor inspiratie en techniek.

woensdag 17 augustus 2011

Armband, die met die tulpen

Tsja, die moet ook nog worden afgeklost. Het valt niet mee om werk op te nemen dat een tijdje heeft gelegen.
De zwarte onderrand nu toch maar eerst afgemaakt. Het hoort wel niet en betekent meer aanhaken maar geeft minder klossen op het kussen. Het is toch al een heel gedraai iedere keer met die tulpen.
Op zich is het niet zo moeilijk, alleen wel langdurig als klusje. Toch wil ik dit stukje ook betrekkelijk snel achter de rug hebben.

maandag 15 augustus 2011

Dek-servet


Ja, nu het borduurwerk voor het ringenkussentje klaar is leg ik dat werk even weg.
Maar, projecten zat. Nu het dekservet uit de projectentas gehaald en begonnen. Simpel kruissteek borduurwerk, maar op een ander soort stof.
Damast met een strook aida, een kruisje over een kruising, het patroon van chrysanten zit ook in de damast ingeweven. De kleuren vond ik meteen al mooi op het plaatje, maar zijn toch ietsje anders in werkelijkheid.
Gelukkig heb ik ondertussen ook een handwerkzaak gevonden in Aurillac, dus de angst van tekortkomend garen is ook van de baan. Ik ben even binnengelopen, rondgekeken en weer gegaan. 
Seulement regardez zoals de vrouw vroeg en ik bevestigde.
Het is wel lastig, de kleuren liggen dicht tegen elkaar aan.
Ik zie vaak op andere blogs dat het borduurwerk horizontaal of verticaal wordt afgewerkt. Ik snap dat niet. Ik ga in dit geval met de bladvorm mee, anders houd ik niet bij waar ik gebleven ben. Tellen alleen met de ogen is toch al lastig, zo groot is het patroon nou ook weer niet.


zaterdag 13 augustus 2011

Carte Blanche


Door Jeffrey Deaver. Een James Bond verhaal, verplaatst naar deze tijd……het is grappig. Op zich ook goed geschreven, maar Cussler doet het zonder Bond net zo goed met zijn fantasie.
Het moet natuurlijk allemaal in een kader zitten enz. Uiteindelijk vind ik het een slap verhaal wat knap wordt verteld maar dat is alles. Deaver kan zich inderdaad beter bezig houden met zijn forte en eigen hoofdpersonen.

James Bond voorkomt de ontsporing van een trein met een gevaarlijke stof in Servie, maar de dader ontkomt. Bonds organisatie, de ODG, legt verband met een groot afvalverwerkingsbedrijf. Dit zet hem op het spoor van Severan Hydt, de baas van het bedrijf. Hij volgt hem naar Dubai waar hij een aanslag vermoedt; daar blijkt dat Hydt een fascinatie met lijken heeft, omdat die gerecycled kunnen worden. Dat leidt naar Zuid-Afrika, waar Bond zich tot een van Hydts vertrouwelingen opwerkt. Deze Bond is geboren rond 1980, M is weer een man, Miss Moneypenny is in de dertig en Mary Goodnight is voor het eerst sinds 'The man with the golden gun' terug als Bonds secretaresse. De vraag is net als bij eerdere James Bond-imitaties of de echte Bond-liefhebber deze kan waarderen. Het verhaal moet zich als een soort toeristische reisgids over de halve wereld verplaatsen, maar krijgt daardoor iets gezochts. Het mist vaart en spanning door de vele achtergrondinformatie en secundaire plots. Nee, Deaver kan zich beter met zijn Lincoln Rhyme-thrillers bezighouden. 

donderdag 11 augustus 2011

Ringenkussentje nummer 2


Meteen maar begonnen met de monogrammen. Andere stof, andere naald nodig, maar mijn crewel naalden vond ik natuurlijk pas toen de basis af was.
Als variatie gaan de bloemen en bladeren geborduurd worden met pailletten en kralen. Wordt wel mooi strak denk ik. De Dupion-zijde laat zich goed bewerken, alleen het garen is weer van; ik splijt alle kanten uit en blijf lekker aan iedere braam van het naaldoog hangen, lekker lussen en opschorten. Dus korte draadjes nemen en regelmatig terugdraaien van de hangende naald is noodzakelijk.
Het is wel leuk werk en gaat betrekkelijk snel ondanks de ongelukjes van de draad.
De trouwjurk en het ‘pak’  worden op maat gemaakt in Turkije volgende maand. Het enige wat ik weet is dat het een witte jurk gaat worden. Haar ouders komen uit Turkije, zij is een leuke Hollandse meid met een Turks sausje.
Ben benieuwd waarmee ze thuis komt qua jurk. Mijn neef krijgt zijn pak van zijn schoonmama, dat is het gebruik in de streek waar de ouders vandaan zijn gekomen.
Zelf hebben ze nog niets hiervan gezien. Dat wil ik eigenlijk zo houden.


dinsdag 9 augustus 2011

“ Uit naam van de liefde “

Susan Wiggs heeft een lekker trilogie geschreven die zich afspeelt in Tudor-Engeland in de 16e eeuw.
Deel een heb ik al uit, deel drie moet nog uitkomen over een maand of wat.
Goed geschreven, verweven met echte historische figuren, en deze keer komt Henry VIII er niet zo netjes van af, meer een wat sleetse machtswellusteling puur omdat hij het kan maken.

Schelm, rokkenjager en gokker Oliver de Lacey heeft geleefd alsof elke dag zijn laatste was. En hoewel dat moment nu lijkt aangebroken - hij staat op het schavot met een strop om zijn nek - heeft hij geen spijt van zijn wilde jaren.

Lark leeft maar voor één ding: samen met haar protestantse geloofsgenoten strijden tegen de dodelijke terreur van de katholieke koningin Mary. Iets bevredigenders kan ze zich niet voorstellen, tot Oliver via het luik van de galg letterlijk haar leven binnen valt en ze hem naar een veilig onderkomen moet brengen.

De preutse dame en de levensgenieter moeten samenwerken - een schier onmogelijke opgave. Toch kan Lark niet ontkennen dat Oliver opwindende gevoelens in haar losmaakt, en Oliver op zijn beurt moet concluderen dat ook in een keurig meisje hartstocht schuilt.

Hoe hecht hun band werkelijk is, merken ze als ze worden verraden en ze elkaar voor altijd dreigen te verliezen...

zondag 7 augustus 2011

Armband, de eerste

We gaan weer verder aan de tulpenarmband.
Ik heb al eerder een armband gemaakt in Schneeberg-techniek, maar die is niet zo goed geworden als ik dacht. Van deze was het patroon een ietje te groot.
De tulpenarmband lijkt een iets te krap te worden. Pas als het kant op het montuur is gezet kun je zien of je goed of fout gegokt hebt.
Het boekje met patronen dat ik bij 2 armbanden(het metaal) heb gekocht wordt veel gebruikt, maar hoe de afmetingen bij anderen uitkomen weer ik niet. Er worden ook wel cursussen mee gegeven, maar die zijn altijd wat verder van huis dan ik prettig vind.
In september ga ik wel weer op les, dan zou ik daar wat meer tijd voor moeten maken. Mijn plannen gaan weer met me op de loop kun je zeggen, maar ja, zonder plannen dobbert een mens maar wat voort.

vrijdag 5 augustus 2011

"Kameraad Baron"

Sinds kort is er ook een geschiedenis boeken prijs die in het najaar wordt uitgereikt.
Een long list natuurlijk, evenals een short-list.
Dit boek staat erop en ik moet deze snel lezen, want er nog een reservering voor in de bieb.
Leuk en apart boek, boeiend beschreven met zwart-wit foto's.
Zijn oom is Coen Stork die veelvuldig op de buis was bij het vallen van het ijzeren gordijn.
Eigenlijk hoop ik weer een kaartje voor de nacht van de geschiedenis te scoren net als vorig jaar. Het is een goed georganiseerde avond met boeiende gebeurtenissen en mensen.


"Niet lang nadat Nicolai Ceausescu op 25 december 1989 was geexecuteerd reed Jaap Scholten met zijn geliefde " zelf nazaat van een familie die tijdens het communisme tot de vervolgden behoorden - in een oude cabriolet over de Karpaten naar Boekarest om een oudoom te bezoeken die aldaar ambassadeur was. De voorwereldse schoonheid van Transsylvanie betoverde hem en hij keerde er steeds weer terug. Inmiddels woont Scholten 7 jaar in Boedapest en is hij getrouwd met een vrouw van Hongaarse afkomst. Toen hij enkele jaren geleden onderzoek deed naar de Transsylvaanse wouden, stuitte hij op het onwaarschijnlijke verhaal van de bijna uitgeroeide aristocratie en besefte dat hun geschiedenis niet los te zien is van de huidige stand van zaken in Oost Europa. Zijn liefde voor Centraal-Europa leidde tot het boek Kameraad Baron".

Vanaf 21 november gaat Jaap Scholten een zesdelige serie over Centraal-Europa presenteren voor de VPRO. De serie zal op zondagavond worden uitgezonden.

woensdag 3 augustus 2011

Assissi

Tussendoor, om 's avonds bij de tv niet met lege handen te zitten een klein stukje Assissi uitgeprobeerd op een restje stof. Deze techniek heb ik eerder geprobeerd, op een on-af gebleven tafelkleed, op andere kleine stukjes, maar steeds ging er iets mis. Officieel moet je namelijk eerst de contouren doen en dan de vulling. Nu heb ik het geprobeerd in een andere volgorde, namelijk eerst de kruisjes en dan pas de steekjes.
Het is iets meer telwerk, maar komt wel beter uit. Het gaat eindelijk lukken om een klein stukje helemaal compleet af te maken. Misschien om op een kussentje te verwerken in mijn volgende huis.

maandag 1 augustus 2011

History cold case

De BBC heeft weer een nieuw programma met bovengenoemde titel. Eigenlijk is het fantastische televisie.
Ergens zijn er skeletten opgegraven die er vreemd bijliggen of vreemde grafgiften hebben meegekregen.
Werkend vanuit de vindplaats wordt dan naar de geschiedenis gekeken van die plaats en een CSI team gaat aan het werk om herkomst van de persoon(gebit - waar heeft iemand geleefd qua eten o.a.)te achterhalen.
Dan wordt echt alles erbij gehaald tot gelaats-reconstructie aan toe en aan het eind van zo'n aflevering is er weer een raadsel ontsluierd, soms met onthutsende feiten.
Een stapel skeletten in een put blijkt een aanval op een kleine bevolkingsgroep in de 13e eeuw te zijn.
Een vrouwen skelet met 3 baby skeletjes een vrouw die is overleden tijdens de geboorte van een drieling. Daarnaast krijg je allerlei aardige feiten voorgeschoteld uit die periode over die plaats en die mensen.
Meer, zou ik zeggen, meer daarvan.