zondag 15 december 2013

Einde - The end

Na ampele overwegingen heb ik besloten te stoppen met deze blog.
Niet dat ik het niet leuk meer vind, of onvoldoende vulling zou hebben, maar ik kom met mijn tijd in de knoei.
Vandaar......begon rond de jaarwisseling van 2010 tot bijna 2014, na drie jaar gooi ik de handdoek in de ring.

maandag 9 december 2013

Rondje Brugs nog maar weer

Het valt nog steeds niet mee, maar het einde nadert nu echt.
Dit ga ik dus niet nog een keer doen. De volgende les heb ik gelukkig al, dat draait om de omkeerslagen.
Daar maak ik er 3 van, als hangers, ik moet alleen nog een metalen houder vinden waaraan ze kunnen hangen. Maar zover is het nog niet.
Eerst deze ellende afmaken.

woensdag 4 december 2013

"Het einde van de wespentijd"

Wanneer topbankier Lars Anderson zich ophangt aan de eik voor zijn herenhuis in Kent wekt zijn dood weinig sympathie op. Een gehaaide bankier meer of minder maakt geen verschil voor een wereld die worstelt met de nasleep van de recessie. Maar zijn dood komt hard aan bij degenen die hij had moeten beschermen: zijn gezin. Hij laat twee getraumatiseerde kinderen en een gebroken vrouw achter.

De zwangere rechercheur Alex Morrow uit Glasgow wordt ingeschakeld nadat een jonge vrouw bruut vermoord is gevonden. Morrow ontdekt in haar onderzoek dat er raakvlakken zijn met de zelfmoord van een Engelse bankier die zich eerder in Kent heeft opgehangen. De getrouwde bankier blijkt niet alleen een tweede gezin te hebben, maar daarnaast een relatie te hebben gehad met de vermoorde jonge vrouw; zijn zoon Thomas zit op een Schotse kostschool in de buurt van Glasgow. Nader onderzoek brengt veel aan het licht, uiteindelijk weet Morrow beide zaken op te lossen. Deze misdaadroman van de Schotse misdaadauteur en toneelschrijfster (1966) is de tweede over rechercheur Alex Morrow, eerder verscheen 'In de stille nacht'*. Goed opgebouwd, actueel, met subplots die goed met elkaar en met de plot zijn verweven en toewerken naar een niet heel verrassende, maar wel logische ontknoping. 

zondag 1 december 2013

Beugeltasje vervolg

Het is een lekker klein ding. Dat gaat helemaal goed.
Lekker werkje en zo weg te leggen. Alleen het licht moet erg goed zijn om te kunnen werken en mijn bril moet af om het echt goed te kunnen zien.
Ben benieuwd hoe het er uit ziet als het helemaal af is en aan de beugel vast zit. Helaas zit er geen kettinkje aan en kan ik het niet ophangen, daar moet nog een oplossing voor worden bedacht.

donderdag 28 november 2013

"Paradijsvogels in de polder"

Dit jaar is het 50 jaar geleden dat 100 á 200 Papoeagezinnen naar Nederland vluchtten vanuit Nederlands-Nieuw Guinea. Het gebied was tot dan Nederlands grondgebied, maar na de succesvolle claim op het gebied door Indonesië, moest Nederland haar laatste kolonie in 'de Oost' loslaten. Het gold als een laatste restje Indië, waar zich ook een flink aantal Indo's en Molukkers gevestigd had. Met name de Papoea's die meedraaiden in de koloniale infrastructuur en een actieve rol hadden gespeeld in de opbouw van een natie in wording, kwamen in Nederland terecht.

Hun verhaal is als een geschiedenis, gevuld met tranen. Ontgoocheld bouwden zij een bestaan op in Nederland waar hun achtergrond en identiteit onzichtbaar was. Desondanks hebben zij zich 50 jaar later, met drie generaties Papoea's in Nederland, goed geïntegreerd in Nederland. Zij voelen zich Papoea en/of Nederlands, hun identiteit is meervoudig en dynamisch.

Na de overname van Nederlands Nieuw-Guinea door Indonesië in 1963 vluchtten een paar honderd Papoea’s naar Nederland. Een aantal van hen en hun nakomelingen komen in dit fotoboek in A4-formaat in beeld en aan het woord. Na een inleiding over deze groep vertellen verschillende Nederlandse Papoea’s in het kort hun levensverhaal; deze biografieën worden gelardeerd met vaak prachtige portretfoto’s in zwart-wit door Bodil Anaïs. Ze hebben familienamen als Joku, Irving, Sawor, Schouten, Carels, Manusaway, Ireeuw en Wambrauw en ze zijn geboren tussen de jaren dertig tot aan het einde van de twintigste eeuw. Het boek eindigt met o.a. een scrapbook, recepten, gedichten, historische foto’s en een tijdsbalk van de Papoea-cultuur. Het geheel geeft een liefdevol portret van deze tamelijk onbekende en kleine immigrantengroep in Nederland.
Nancy Jouwe, ook een schrijfster waarvan wij hopen dat zij volgend jaar bij ons zal spreken.


maandag 25 november 2013

Beugeltasje

De hele zomer had ik deze patroontjes al bij me, maar was er nog niet aan toe gekomen.
Nu lapjes opgezoomd, patroon vergroot en uit voorraad dmc kleurtjes gekozen. Dit kan ik makkelijk meenemen wanneer ik even niet thuis ben. Het gaat dan wel ten koste van het kantklossen maar in ieder geval heb ik wat omhanden elders.
De beugel had ik al eerder van een vriendin gehad, dus aan het werk!

vrijdag 22 november 2013

"Salto naar het leven"

Als vierjarige belandde ik in een Japans kamp op Midden-Java met mijn moeder en twee zusjes. Ik overleefde dit ternauwernood.
Ik heb ontdekt dat de rode draad in mijn bezigzijn in de wereld het proberen te voorkomen dat vrouwen en kinderen vernederd worden is geweest. Mijn herkennen van situaties, gevoelens en ervaringen van mensen in onderdrukte posities blijkt vrij groot te zijn en opgemerkt te worden. Mijn moeder was mijn grote voorbeeld door haar positieve kracht. Deze trof ik ook aan bij veel vrouwen uit derde wereldlanden. Ondanks armoede, geweld en martelingen namen zij het heft in eigen handen.
Dit boek geeft mijn reis door mijn leven en de wereld weer. En hoe dit een positieve wisselwerking op elkaar heeft, ondanks vele negatieve ervaringen.

'De verscheurdheid tussen angst en verantwoordelijkheid breekt enorm op', zo getuigt de auteur van haar ervaringen als kind in een Jappenkamp, die vervolgens haar verdere leven bepalen. Ze concludeert dat er aan deze ervaringen niet te ontkomen valt, dat je ermee moet leren leven. De schrijfster vertelt uitvoerig hoe ze dit probeert, over haar worsteling daarmee en over de verwerking van haar traumatische ervaringen, maar ook over de diverse manieren waarop ze dit alles in haar verdere leven - uitzonderlijk positief en krachtig! - projecteert op de legio achtergestelde posities van vrouwen (en kinderen) van toen en nu, mondiaal en m.n. in Aziatische landen. Dit gebeurt in de vorm van aandacht, genoegdoening, daadwerkelijke inzet tot verbetering/oplossing. Getuigenissen, interviews, congresverslagen enz. schetsen haar actieve rol; dit alles is gelardeerd met prachtige impressies van mensen in hun eigen wereld, maar ook kritisch t.a.v. de verbazingwekkende 'kromheid' van allerlei wet- en regelgeving, kortom: beleid. Aldus: een boek dat je niet meer loslaat, dat heel bewogen leert en inspireert. Berthy Korvinus.

Geen boek dat ik al heb gelezen, wel een schrijfster die in 2014 naar ik hoop voor ons zal spreken op de Indië-Lezing