donderdag 29 maart 2012

"Schade"

Een 'legal'- thriller van John Lescroart. De personen kende ik nog van vorige boeken alleen is er nu en andere hoofdpersoon. Eigenlijk is het een akelig verhaal, maar wel erg spannend.
Nadat Ro Cartlee negen jaar heeft gezeten voor verkrachting en moord, moet de rechtszaak worden overgedaan en komt Cartlee op borgtocht vrij ondanks verzet van aanklager en politie. Spoedig wordt er een vrouw vermoord, een getuige a charge tijdens het proces. Voor Abe Glitsky is er geen twijfel dat Cartlee hier achter zit, maar zijn tegenstanders zijn Cartlees machtige ouders, eigenaren van een schandaalkrant. Met behulp van hun netwerk en bedreiging proberen zij het politie en justitie onmogelijk te maken iets tegen hun zoon te ondernemen. Voldoende munitie om een spannende thriller op te bouwen die draait om het Amerikaanse rechtssysteem, maar die zich niet in de rechtzaal afspeelt. De auteur schetst een overtuigende psychopaat in een typisch Amerikaans geld=macht-milieu met mensen die voor normale begrippen te walgelijk zijn. Dit is de derde roman met Glitsky in de hoofdrol, hoewel ook de hoofdersonen uit de eerste dertien romans van de schrijver een rol spelen.

dinsdag 27 maart 2012

Les

Vanochtend maar weer even doorwerken. Vanmiddag weer naar les, kantklosles en ik moet bekennen er deze periode eigenlijk iets te weinig tijd voor vrij gemaakt te hebben.
Iedere dag ben ik dat wel van plan, maar er komt van alles tussen. De ene dag ben ik op de volkstuin van een vriendin en help mee de kompostbak leeg te scheppen, de volgende dag help ik iemand om de weg op Blogger te vinden en op weer een andere dag doe ik werkelijk helemaal niets!
Ik vertel mezelf steeds dat het anders moet, maar lukken doet het niet echt.
Vandaag wel een plaatje van mijn vorderingen, alleen had ik verder kunnen zijn;-)



zaterdag 24 maart 2012

"De privelerares"


Jonathan Kellerman schrijft makkelijk leesbare boeken vol wendingen. De hoofdpersonen gaan al vele boeken mee. Vanaf de eerste pagina's belandt de lezer volop in de wereld van inspecteur Milo Sturgis. De beschrijvende ik-figuur - zijn vriend, psychologisch adviseur Alex Delaware - speelt zelf ook een actieve rol. Ze onderzoeken de eigenaardige moord op een lerares van een eliteschool in Los Angeles. Het wordt gecompliceerd, als dat onderzoek in alle stilte en zonder hulp moet gebeuren, omdat de politiebaas er een zoon heeft, en hij wil niet dat die zijn aanbeveling voor de Yale-universiteit misloopt. De manier waarop de eigenzinnige, zij het loyale Milo te werk gaat, wordt hem niet altijd in dank afgenomen... Krijgt hij de zaak opgelost? De plot is meeslepend en geloofwaardig dankzij het meesterlijke evenwicht tussen ironie (soms zelfs sarcasme), subtiele humor, sociaal engagement, rake beschrijvingen, terzake doende details en goede dialogen. Toch houden vooral de hoofdpersonages van vlees en bloed de lezer in de ban. Met zijn typisch, heel apart vertelstandpunt en zijn ongeevenaarde stijl zet de auteur eens te meer een aanrader in dit genre neer.

donderdag 22 maart 2012

Genealogie

Naast alle andere hobby's ben ik ook al jaren bezig met genealogie. Met mijn eigen achternaam natuurlijk.
Dat heeft tot een stamboom van bijna 1000 personen geleid plus een stamboom van dezelfde achternaam met Joodse achternaam omdat de naam mij trof bij het zoeken. Zij hebben namelijk de naam aangenomen in 1806 onder Frans bewind. Het huis waar zij woonden staat er niet meer, maar ik zou me kunnen voorstellen dat er een ooievaar in de gevel stond.
De naam Stork is West-germaans en betekent ooievaar. De Oost-germaanse vorm is Storch.
De familie komt uit Duitsland uit de buurt van Bielefeld waar nog steeds een boerderij staat die sinds 1333 door Storken wordt bewoond.

dinsdag 20 maart 2012

Schelpjeskant

Mijn vingers gaan hun eigen gang, ik heb al twee keer schepjeskant getikt....
Net begonnen, maar iets eenvoudiger dan het vorige hollandse kant. Wat ik wel heb ontdekt is dat er eigenlijk een dunnere draad zou moeten wordeng gebruikt, maar opzich is dat niet erg.
Het wordt zo wat steviger. Nadeel is dat de spelden wat dicht op elkaar staan, je ziet pas of je goed bezig bent wanneer de spelden er uitgehaald kunnen worden.
Maar tot nu toe gaat het goed. Wel een tekening van de ontwerpster, mevrouw M. Schutten-Putters erbij om de draadverloop echt goed te krijgen en daarmee kon ik ook zelf opzetten!

zondag 18 maart 2012

Vlechtkant

Eindelijk het vlechtkant van het kleine kussen af kunnen halen. Daar ben ik vorig najaar aan begonnen, maar er kwam zoveel bij en naast en omheen zodat het niet af leek te komen.
Dus de kiezen even op elkaar en doorwerken.
Je leert wel goed vlechtjesmaken op deze manier. Oorspronkelijk moet dit haast wel van metaaldraad zijn gemaakt en in een front van een jurk zijn verwerkt. Het is wat netachtig en heeft weinig kracht van zichzelf.
Misschien maak ik deze nog een keer in metaaldraad, bij de Wibra heb ik twee klosjes gekocht van een goudachtige kleur.




vrijdag 16 maart 2012

"Rood waas"


De laatste Patricia Cornwell. Volgens de recensies zou die wat tegen kunnen vallen.
Patholoog-anatoom Kay Scarpetta is op weg naar de beruchte vrouwengevangenis in de Amerikaanse staat Georgia. Ze gaat daar een gedetineerde opzoeken die informatie zegt te hebben over de dood van Jack Fielding, Scarpetta's collega die een halfjaar geleden vermoord is. 
Tijdens haar speurtocht stuit ze op een bizarre samenhang tussen wat Jack is overkomen en andere feiten: een gezin dat jaren geleden is uitgemoord, een jonge vrouw in de dodencel, en diverse onverklaarbare sterfgevallen binnen de gevangenis. Er blijkt zelfs een verband te zijn met een uiterst destructief wapen dat internationaal grote schade kan aanrichten. 
In deze nieuwe roman met dr. Kay Scarpetta (patholoog-anatoom) in de hoofdrol, raakt Kay betrokken bij moorden op gevangenen. Zelfs Kay zou verdachte kunnen zijn. Uiteindelijk blijkt het verleden een belangrijke rol te spelen in de oplossing. Langdradige thriller, waarin veel wordt uitgelegd en gepraat. Bovendien grijpt de schrijfster steeds terug op zaken uit het verleden die in andere romans met Kay Scarpetta aan de orde zijn geweest. Kay lijdt aan schuldgevoelens die zo ver gaan dat ze het zichzelf verwijt als er iemand vermoord wordt. Pas tegen het einde wordt het verhaal spannend, de ontknoping is verrassend en geloofwaardig. Het verhaal kan de vergelijking met eerdere delen uit de serie echter beslist niet aan. 

woensdag 14 maart 2012

Maankoppen

Nou, het is gelukt. De maankoppen zijn van het kussen af.
Ik zeg al steeds het is een werkstuk, geen examenwerkstuk dus volmaakt kan ik het niet noemen. Dit werk ziet er echt verraderlijk makkelijk uit en is dat dus echt niet.
Of ik dit ooit echt onder de knie krijg weet ik niet, maar we gaan er mee verder. Misschien juist omdat ik het zo lastig vind om te doen.


maandag 12 maart 2012

Sjaaltje

Het sjaaltje waar ik ziek en beroerd aan begon afgemaakt en nieuwe plannen in mijn hoofd.
Gelukkig neemt het hoesten wat af en krijg ik weer energie. Mede door het zonnetje natuurlijk.
Er ligt nog genoeg op me te wachten om tijden bezig te zijn.
Mijn 'maankoppen' zal vanavond wel van het kussen komen, dan kan ik dinsdag op les weer een nieuwe lastige opzetten in de serie 'Hollandse Kant', maar ja dat doe ik mezelf aan.
Voor het blaaswier heb ik nu kralen genoeg, dus ook dat zou opgezet kunnen worden. Verder zit er een schelp in punto capitano aan te komen waar ik voorlopig nog hoofdpijn van krijg.


zaterdag 10 maart 2012

"Ondergang van het oude Europa"

Dit boek van Miranda Carter laat de wereld aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog zien vanuit drie dynastieen: de Romanovs (Rusland), de Hohenzollerns (Duitsland) en het Britse vorstenhuis. Tsaar Nicolaas II van Rusland (vriendelijk, zwak, ultraconservatief) was volle neef van de Duitse keizer Wilhelm II (arrogant, ijdel en impulsief), die weer volle neef was van de Britse koning George V (verlegen, wereldvreemd, conservatief). De Britse historica Miranda Carter las alle dagboeken en correspondentie van leden van de vorstenhuizen. Tal van vrijages, ruzies en schandalen komen langs. Ze beschrijft hoe reeds de grootouders van Wilhelm en George, Victoria en Albert van Groot-Brittannie, familierelaties als een 'soft power' inzetten ten bate van goede internationale betrekkingen. Tegen 1914 waren het echter niet langer de vorsten (in hun sprookjeswereld), maar politici, generaals en industrielen die aan de touwtjes trokken, en was de publieke opinie een factor van belang. De catastrofe van de Eerste Wereldoorlog betekende de ondergang van de keizerrijken.
Dit is het volgende boek van de geschiedenisboekenkring waar ik bij zit. Ik moet nog opschieten ook, want dit boek is te weinig aanwezig bij de bieb dus moet mijn exemplaar ook nog door een ander worden gelezen. Ik heb nog een week.......

woensdag 7 maart 2012

Oude films

Van handwerken is niet veel gekomen, van lezen ook niet. Maar al scharrelend in huis kwam ik wel dit monstertje tegen. Zeer welkom want ik moet de oude 8mm en super8 films van mijn ouders nog sorteren.
Er staat slecht op wat erop staat dus moet het worden bekeken.
Ik heb 2 projectoren, maar ik weet niet hoe die werken, dit is makkelijker.
Na indexeren kan ik dan kijken wat de moeite nog waard is om de digitaliseren en wat niet.
Vanwege de prijs zal dat niet veel kunnen zijn, maar wanneer er stukken familie op staan bied ik het wel aan die personen aan om zelf te laten doen.

maandag 5 maart 2012

Sjaaltjes

Het gaat nog lang niet helemaal goed, maar toch gezocht naar iets om handen, zoals dat heet.
Onderin mijn projectentas zat zowaar nog iets makkelijks. Een sjaaltje om te breien. Zondagavond toch maar opgezet en een stukje gebreid. Al doende voelt een mens zich toch wel ietsje beter.
Vanavond rustig verder breien. Bijna 2 jaar geleden had ik al zoiets gemaakt, ik draag dat sjaaltje deze winter eigenlijk best vaak, kleurt goed, zit warm enz.
Nou in ieder geval morgen toch maar even langs de dokter, tussen het handwerken door zal ik maar zeggen.



donderdag 1 maart 2012

Imitatie zeehond

Ik ben net een immitatie zeehond. Ik blaf, ik hoest ik nies.
Mijn hoofd staat niet naar handwerken, misschien een beetje naar kantklossen, maar zonder de echte inspiratie. Deze keer dus maar eens weinig.......