donderdag 29 november 2012

"Teken van leven"


Op een middag in november wordt een jonge moeder dood gevonden achter een kinderdagverblijf ten zuiden van Stockholm. Ze is het vierde slachtoffer in korte tijd.

De kranten beweren dat het gaat om het werk van een seriemoordenaar. Maar misdaadjournaliste Annika Bengtzon heeft daar haar twijfels over en besluit de zaak te onderzoeken.

Ondertussen is haar vriend Thomas met het ministerie van Justitie naar Nairobi gereisd om een conferentie over veiligheid bij te wonen. Tijdens een excursie wordt de hele delegatie ontvoerd.

Terwijl Annika haar hoofd bij de zaak in Zweden probeert te houden, wordt de gijzelingszaak steeds gewelddadiger. De eisen van de ontvoerders zijn onredelijk en dreigen ze de gijzelaars één voor één te vermoorden wanneer die niet ingewilligd worden.

De boeken over Annika Bengtzon van Liza Marklund hebben altijd iets extra's door het leven van de hoofdpersoon die behoorlijk door het verhaal heenloopt.
Altijd een plezier om te lezen.

zondag 25 november 2012

Saint George

Tsja, ik was ook nog begonnen aan een icoon. Van de zomer wilde ik deze afmaken, maar dat is niet gelukt. Deze week had ik eindelijk weer zin om er mee verder te gaan.
Het idee bleek nog goed in het hoofd te zitten en de uitvoering kost natuurlijk meer tijd dan gedacht.
Met het passepartou los erover heen kan wel al gezien worden waar ik naar toe wil. De draak wordt als laatste toegevoegd en is nog niet te zien.
Wel fijn weer is een naald in handen te hebben inplaats van klossen of breipennen.....
De draden over het hoofd moeten nog verdwijnen, die zijn om de afbeelding op zijn plaats te houden.

vrijdag 23 november 2012

Nogmaal Xocomil

Toch maar even in de dozen gezocht naar het ingelijste moeder en kind kloswerkje.
Gelukkig niet in de laatste doos, maar veel scheelde het niet.
Zonder veel kennis en ervaring jaren geleden geklost en er heeeel lang over gedaan. Toch bij terugkijken niet slecht gedaan. Er zit een hoop inspiratie in het boek al dan niet voor het klossen.

woensdag 21 november 2012

"De geneesvrouw"


In het zestiende-eeuwse Venetië is de jonge Gabriella Mondini een bijzondere vrouw: ze beoefent de geneeskunde, net als haar vader. Op een dag blijkt haar vader spoorloos verdwenen. Zonder zijn bescherming kan ze niet langer als arts werken in de door mannen gedomineerde medische gemeenschap.
Gabriella besluit haar vader te gaan zoeken, en ze probeert de raadsels rond zijn verdwijning met behulp van oude brieven op te lossen. Haar reis brengt haar door heel Europa, langs beroemde universiteiten, centra van de geneeskunst, maar ook in afgelegen dorpjes.
Onderweg trotseert Gabriella bedreigingen en tegenslag, en ze ontdekt veel over ziekten, kruiden en kuren - maar vindt ze ooit haar vader terug?

De geneesvrouw is een betoverend boek dat je voert naar bekende steden uit de renaissance; vol details over de geneeskunde en het leven van vrouwen in die eeuw. Een boek dat je met intense voldoening uitleest.

Regina O'Melveny is van oorsprong Italiaanse. Ze heeft zich voor deze roman laten inspireren door een sleutelkistje op de antiekmarkt van Venetië en de geestesziekte van haar moeder.

Ik ben benieuwd, ik moet hier nog aan beginnen, maar de recensie klinkt goed.

maandag 19 november 2012

Xocomil

Dit woord zou tussen haakjes kunnen staan omdat het een boek is dat zo heet. Het is een speciaal boek met een mexicaanse legende en er zijn er maar 2.000 van gedrukt. Het speelt aan de oever van het meer van Atitlan waar ik in 1997 langs reisde.
Gisteravond was ik thuis met een vriendin over onze projecten aan het praten toen ik het boek weer eens tevoorschijn haalde. Een van tekeningen heb ik al eens verwerkt tot een kant, maar die is helaas ingepakt.
Het enthousiasme over de tekeningen en de mogelijkheden deze tot wandkleden e.d. te verwerken was groot. Er moet dus gekopieerd worden voor haar......maar zelf zag ik ook meteen weer een canvas project voor me. Welke het wordt weet ik nog niet, maar het is heel goed mogelijk dat het een van deze wordt.

zaterdag 17 november 2012

"De donkere kamer van Damocles"


Dit jaar het boek van Nederland Leest. Ik heb het zo'n 40 jaar geleden voor het eerst gelezen en toen ook de film gezien; 'Als twee druppels water' die op mij een wat dreigende indruk achterliet.

Angst, dreiging en verraad, ongrijpbaarheid van de werkelijkheid en onkenbaarheid van de ander: in deze roman komen Hermans' centrale thema's op geraffineerde en uiterst beklemmende wijze aan bod. De donkere kamer van Damokles vertelt het verhaal van Henri Osewoudt, sigarenhandelaar te Voorschoten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog ontmoet hij de verzetsman Dorbeck, die sprekend op hem lijkt op één ding na, dat hij zwart haar heeft terwijl Osewoudt blond is, en die hem opdrachten geeft die hij gewillig uitvoert. Naar aanleiding van zijn daden wordt Osewoudt gevangen genomen, komt weer vrij, pleegt een moord, nog een moord.

Na de bezetting lijkt alles zich tegen hem te keren en wordt hij gekwalificeerd als landverrader. Zich beroepen op Dorbeck blijkt onmogelijk: er is geen enkel spoor dat leidt tot deze man. Het enige dat Osewoudt heeft om de wereld Dorbecks bestaan te bewijzen is een camera met een foto van Dorbeck erin, maar ook die foto blijkt uiteindelijk niet te bestaan.

Bestaat Dorbeck echt of heeft Osewoudt hem verzonnen? Is hij Osewoudts superego? In hoeverre is Osewoudt zelf verantwoordelijk voor zijn daden? Wie ben je als iedereen je ziet als een verrader en een leugenaar, bestaat er wel zoiets als waarheid en werkelijkheid? Om dergelijke vragen gaat het in dit huiveringwekkende boek, dat uitgroeide tot Hermans' meest gelezen en bejubelde roman.




donderdag 15 november 2012

27 paar voor de kerstroosjes

Gelukkig alles weer uitgehaald voor de les, want ik was op verkeerd spoor.
Omdat ik nog steeds geen heel rapport(eenmaal het patroon) had geklost op les gevraagd of het voorbeeld gescand kon worden voor het draadverloop.
Gelukkig kon dat en kan ik nu met een voorbeeld verder.
De omschrijving is alleen maar logisch wanneer de het voorbeeld erbij hebt liggen.
Nou ja, ik kan weer verder....

maandag 12 november 2012

De huidige trui....

Even een update van de trui die nu op de pennen staat. Ik weet nog steeds niet of het een echt leuke trui wordt, maar draagbaar wordt ie zeker.
Het voorpand is af, het achterpand is af en de mouwen zijn onderweg. Omdat mijn armen wat korter zijn dan gemiddeld stop ik wat eerder 44 of 46 centimeter is voor mij te veel.
De boorden hebben toch de neiging om wijder te worden tijdens het dragen en dat weer oplossen met het doorrijgen van elastiek is ook zo'n gedoe.
Kortere mouwen dan zijn wijdere boorden geen probleem.
Ik houd toch weer bolletjes over, zucht. Met alle restjes die ik een week of wat geleden kreeg heb ik wel al weer wat bedacht. Veel lapjes breiden en voeren, zwarte randen er om heen en je hebt een soort overgooier/spencer in bonte kleurtjes. Omdat ik veel zwart draag kan dat er prima overheen.....
Nou ja, dat is in de toekomst hier vast wel te zien.....

De herfst maakt haast wanneer ik kijk uit mijn studeerkamer.....voorlopig zijn het nog mooie kleuren.

vrijdag 9 november 2012

"Reizen zonder John"


Altijd al was Amerika een 'geheime liefde' voor Geert Mak. Bijna ieder jaar reisde hij er rond, als journalist en zomaar, als toeschouwer en luisteraar. Het land hield hem een spiegel voor waarin hij Europa en Nederland telkens weer met nieuwe ogen kon bekijken. Nu richt hij zijn blik, eindelijk, op Amerika zelf. In Reizen zonder John volgt Mak het spoor van de legendarische schrijver John Steinbeck, die in het najaar van 1960 met zijn poedel Charley een ontdekkingsreis maakte dwars door het toenmalige Amerika. Zijn tocht beschreef hij in de klassieker Reizen met Charley. 

Precies vijftig jaar later vertrok Geert Mak vanaf het oude huis van Steinbeck. Het was het begin van een inspectietocht in het voetspoor van Charley en John, maar nu met de ogen van 2010. Wat is de afgelopen halve eeuw in de Amerikaanse steden en dorpen veranderd? Waar is Main Street USA gebleven? Welke dromen joegen de Amerikanen al die eeuwen na? Wat is ervan terechtgekomen? Wat rest er nog van het Beloofde Land waartegen ooit de hele wereld opkeek? En wat bindt Amerika en Europa nog in de eenentwintigste eeuw?

Allereerst is Maks boek zo een reisreportage, met tal van verwijzingen naar Steinbecks relaas, waarvan Mak echter geleidelijk de half-fictieve aard herkent. Vervolgens is 'Reizen zonder John' een zoektocht naar hoe grondig landschap, economie en mentaliteit van de VS in die vijftig jaren zijn veranderd. Met zijn sociologische blik beschrijft Mak onder meer de opkomst van de suburbs, de leegloop der stadscentra, de bijna-ondergang van 'small town Amerika'. Elke halteplaats geeft aanleiding tot historische uitweidingen, zoals over oorlogen, rasverhoudingen en presidenten. De lezer krijgt ook een goed idee van de verwaarloosde infrastructuur, product van een verarmde publieke sector. 



woensdag 7 november 2012

Sterretje voor op de kerstkaarten

Op de eerste dinsdag van de maand is onze kantkring, wij komen dan bij elkaar om beurten bij een van de kringleden thuis. Het is inspirerend om naast wat je zelf doet en/of op kantles ook samen iets te ondernemen en ideeën uit te wisselen.
De regiodag die al eerder is genoemd is een bijeenkomst van alle kringen uit Noord-Holland, alhoewel iedereen die met kant bezig is welkom is.
LOKK lid of niet.
In november maken wij van een klein patroontje iets wat voor de kerstkaarten van de kring gebruikt kan worden. Er zijn steeds minder kringen, dus met 7 of 8 kaarten zijn wij klaar.
Dit jaar gaat het een sterretje worden, gisteravond geklost op de kring. Thuis verder afgemaakt en hier als voorwerpje getoond. Je kunt er ook hangers van maken, oorbellen, broches al dan niet gecombineerd met  kralen.
Dit is een proef exemplaar......ik moet nog een nieuwe maken dat duurt maar 1.30 uur.....


maandag 5 november 2012

"Amsterdam Ceramics"

Laatst naar het Stadsarchief geweest waar een middag 'gesprek' plaatsvond over het ontstaan van Amsterdam en stadsarcheologie. Het was heel vol want Jerzy Gawronski, de stads-archeoloog van Amsterdam is een goed verteller. Het werd ook meer een vertelling dan een gesprek met zoveel mensen.
Het boek waaruit hij voorbeelden haalde heet Amsterdam Ceramics en verteld over de vondsten aan de hand waarvan de geschiedenis van Amsterdam wordt verteld.
Het is in het engels, maar bij de uitgever kun je de nederlandse tekst downloaden zodat je het bij de foto's gewoon kunt lezen. Mijn engels is prima, maar ik ben wat aan de luie kant.
Het geeft een mooi overzicht van de vondsten uit de laatste jaren deels ook echt door deze Nederlandse Indiana Jones gedaan.

donderdag 1 november 2012

Klossen met 27 paar

De laatste jaren niet meer gedaan, geklost met 27 paar. Het is een kantje van kerststerren in Hollandse Kant en het zal wel weer lang gaan duren voor het af is. De lessen zijn een goede stok achter de deur!
Een half jaar geen les betekende toch weer opzetproblemen zodat ik nog geen stukje af had voor ik naar huis ging. Nu weer ontwarren, de klossen indelen en voorzichtig verder gaan.
Daarnaast is het weer druk met vrijwilligerswerk. Zowel de ANBO als 4en5 mei CAZ vragen weer aandacht en zaterdag nog druk met de Regiodag.
Het lijkt wel echt werken.
Het lezen komt nu echt in de knel!