dinsdag 30 april 2013

"De niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet"


David Mitchell valt in zijn superieure vijfde roman, The Thousand Autumns of Jacob de Zoet , met de deur in huis. Het is Nagasaki 1799 en de favoriete concubine van de Magistraat is bezig te bevallen. Haar kind bevindt zich in een dwarsligging en slechts het armpje steekt uit de vagina. De Hollandse arts dr. Maeno en de Japanse vroedvrouw Orito Aibagawa nemen aan dat het kind is overleden en overleggen, afwisselend in het Hollands en het Japans, hoe ze de moeder kunnen redden.
Uiteindelijk weten de twee het kind met behulp van een verlostang ter wereld te brengen. Omdat het jongetje niet reageert op een reeks tikken op de billen, wordt hij voor dood terzijde gelegd en concentreert men zich op de moeder.
Totdat Orito per ongeluk de verlostang op de grond stoot en het gejank van een klein huisdier klinkt. Het blijkt de baby, die nog wel degelijk in leven is, en het als een 'pimpelpaarse despoot' (de 'pink-boiled despot' uit de Engelse editie is nog beeldender) op een brullen zet. Orito wordt bekend als de vrouw die 'een Hollands wonder' heeft verricht: ze heeft het doodgeboren kind van de Magistraat weer tot leven gewekt.
Deze eerste scène zet de toon van de roman,  De niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet. Niet alleen worden we onthaald op de grote stilist die Mitchell zich gedurende het gehele boek zal betonen ('De kikkers staken plots hun gekwaak, zodat ineens, alsof er een gordijn van geluid wordt weggetrokken, het gedruis van Nagasaki te horen is'), maar we worden ook meteen geconfronteerd met die merkwaardige Japans-Hollandse samenwerking, zoals deze van 1641 tot 1859 werd belichaamd door het eilandje Deshima.
Gedurende ruim tweehonderd jaar was Deshima - een kunstmatig eiland vlak voor de kust van Nagasaki - Japans enige poort tot de buitenwereld. Uit angst voor corruptie door de westerse cultuur, met name het christendom, had het Tokunaga Shogunaat alle westerlingen het land uitgegooid. Alleen op het kleine Deshima, 'tweehonderd passen lang en zo'n tachtig passen breed', mocht zich een handjevol Nederlanders vestigen. Daar legden de VOC-schepen aan, waarna de goederen via een landbrug van en naar het Japanse vasteland werden vervoerd.
Deshima was symbool voor zowel de fascinatie als de argwaan die beide culturen jegens elkaar koesterden, en niet in de laatste plaats van een eindeloze reeks communicatieproblemen. Symptomatisch voor de wonderlijke verhoudingen tussen beide culturen is dat dr. Maeno de bevalling vanachter een gordijn moet volgen en vandaar de vroedvrouw instrueert, die zijn Hollands soms wel en dan weer niet begrijpt.
Terwijl in Nagasaki de concubine van haar kind bevalt, wordt op Deshima de behouden binnenkomst van een Hollands schip gevierd. Hiermee is de jonge, uit Domburg afkomstige klerk Jacob de Zoet aangekomen. Hij moet de boekhouding van de handelspost op orde brengen, want die is dankzij jaren van corrupt beleid een puinhoop. Het Opperhoofd, zoals de gouverneur van Deshima wordt genoemd, is van zijn taak ontheven en zal worden berecht.
De Zoet is naar Deshima gegaan met de bedoeling er één jaar te blijven en dan als een vermogend man terug te keren naar Zeeland om er zijn geliefde Anna te kunnen trouwen.
Al snel ontdekt hij dat er dan wel een regime change heeft plaatsgevonden op Deshima, maar dat de oude gewoonten van zelfverrijking en corruptie zijn gebleven. Waar dat zo uitkomt wordt de taal niet gehanteerd als middel tot communicatie, maar juist ter verduistering. De Zoet loopt met open ogen in een val die het nieuwe Opperhoofd voor hem heeft gezet, en wanneer hij zich tegen een onwettige transactie van zijn superieur poogt te verzetten, klapt die val meedogenloos dicht. En de arme klerk maar menen dat inkt 'de vruchtbaarste aller vloeistoffen' is.
In de tussentijd heeft De Zoet kennisgemaakt met de vroedvrouw Orito Aibagawa en een andere Hollandse arts, de cynicus Lucas Marinus. Orito heeft een deels door brandlittekens verminkt gezicht, maar dit weerhoudt De Zoet er niet van vrijwel onmiddellijk verliefd op haar te worden.
De scène waarin De Zoet er in slaagt enige tijd met Orito alleen te zijn vormt een staaltje van Mitchells kwaliteiten. Terwijl De Zoet Orito het hof probeert te maken, met een vertaling als alibi, geeft Marinus in een belendende kamer uitleg over het gebruik van de klisteerspuit. De dialogen tussen de twee verhoopte gelieven en het vraag-en-antwoordspel van arts en leerlingen wisselen elkaar af, met alle ironiserende effecten van dien. Het zijn dergelijke speelsheden die de roman, in al zijn serieuze ambitie, iets aanstekelijk lichts geven.
Ongeveer halverwege de roman vindt een onverwachte perspectiefwisseling plaats. Wanneer Orito's vader overlijdt, belandt de jonge vrouw in een merkwaardig klooster, waar seksuele slavernij en gedwongen opiumgebruik haar deel worden. Vanaf dat moment wordt het verhaal voor een groot deel vanuit Orito verteld, en de overtuigingskracht waarmee Mitchell dit bewerkstelligt is minstens evenzeer de vrucht van zijn literaire verbeeldingskracht, als van zijn research, zijn acht jaren in Hiroshima en zijn huwelijk met een Japanse.
Imposant is bovendien de wijze waarop de auteur de persoonlijke lotgevallen van zijn personages en de geopolitieke werkelijkheid met elkaar integreert. Mitchell heeft zijn Deshima-roman op een fascinerend moment in de geschiedenis geplaatst. In Europa heerst Napoleon, de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden is de door Frankrijk bezette Bataafse Republiek geworden en van deze veranderde machtssituatie heeft Groot-Brittannië gebruik gemaakt door alle overzeese koloniën in te pikken. Het kleine eilandje voor de kust van Nagasaki is de enige plek op aarde waar nog de driekleur wappert.


zondag 28 april 2013

Deventer 'Zee van Kant'

Afgelopen vrijdag was ik 'oppasser' bij de presentatie van 't Aemstelkant in Deventer.
Het was koud en regenachtig, maar binnen scheen spreekwoordelijk de zon. Wij hebben met onze presentatie de 3de prijs gekregen. Complimenten voor de inrichters van de presentatie, en aan ons zelf voor alle gekloste vissen, golven, sterren, octopussen, voetstappen en vlieger.
Zo is het leuk.
De modeshow was heel bijzonder, maar men liep nogal rap dus moeilijk te fotograferen.






vrijdag 26 april 2013

"Het kraaienmeisje"


Midden in de nacht wordt in het besneeuwde struikgewas vlak bij een metrostation in Stockholm het lichaam van een jongen gevonden. Het is volledig uitgedroogd en lijkt wel gemummificeerd. Hoofdinspecteur Jeanette Kihlberg wordt op de zaak gezet, maar tast in het duister. Wanneer er nog meer lichamen gevonden worden gaat het van kwaad tot erger.
Psychotherapeut Sofia Zetterlund raakt ondertussen gefascineerd door een van haar patiënten: Victoria Bergman, een vrouw die door mishandeling en misbruik in haar kindertijd ernstig beschadigd is. Dan wordt het lichaam gevonden van een jongen die onder behandeling is van Zetterlund.
Kihlberg en Zetterlund werken samen verder aan de zaak en er ontstaat een vriendschap tussen de twee vrouwen. Alle sporen wijzen naar Victoria Bergman, maar die lijkt spoorloos verdwenen…
Het Kraaienmeisje is een thriller die de lezer hypnotiseert tot aan de fascinerende ontknoping.

woensdag 24 april 2013

Zomerprojecten 2013

Dit wordt het eerste zomerprojekt.........patroon, waaiermontuur al in de map. Fotovoorbeeld erbij, nu het garen nog. Over een ruime maand vertrek ik weer naar mijn zomerverblijf waar ik uiterst productief wil zijn. Dat gaat niet helemaal lukken, want ik ga nog met vakantie in mijn vakantie en ben dan waarschijnlijk niet online. Bovendien ga ik ook nog een foto cursus volgen in de zomer.
Van nu tot mijn vertrek komen dus ook die projecten even langs als voornemen........

maandag 22 april 2013

"4 mei kookboek"

In Amsterdam heeft het 4 en 5 mei comité een kookboekje laten maken van recepten met de ingrediënten die er waren rond de bevrijding. Jammer is dat het er maar zo weinig zijn (boekjes) want het is leuk in elkaar gezet. Omdat ik op de perspresentatie aanwezig was heb ik er een voor mijzelf en een voor mijn comité maar dat ik alles.
Het zijn ook nog werkbare recepten, of ze ook eetbaar zijn dat weet ik niet, moet nog uitgeprobeerd worden.

zaterdag 20 april 2013

Nog eenmaal dat brugs

Uiteindelijk wordt het dus zo : de buitenrand bovenaan (hier onderaan) is van dikker garen en dat blijft zo.
De bloemen worden van het dunnere garen, omdat het anders te bobbelig wordt.
Ook bij geleerd dat de vullling van de bloem ook met een 'toverdraadje' kan worden gedaan.
Wat dus te doen, "tussen" garen meenemen uit Deventer zodat de volgende keer ik niet net zo moet zitten knoeien. Nu deze afmaken en nog een volgende opzetten voor het lesseizoen is afgelopen (voor mij dan).
Ik ga pas in september weer verder met les.

dinsdag 16 april 2013

"Het huwelijkscontract"


Na alle historische romans en non-fictie wilde ik wat lichts lezen. Nou, dit is zo licht dat het gaat zweven.
Wat een niemandalletje. Een bouquetroman heeft nog meer inhoud!

Een huwelijkscontract met strenge regels Alexa McKenzie is impulsief, runt een boekwinkeltje, heeft het helemaal gehad met mannen én heeft snel geld nodig om haar ouderlijk huis te redden. Ze kan in haar wanhoop niet vermoeden dat de broer van haar beste vriendin haar redder zal worden. Tegenwoordig is hij een machtig zakenman, maar ooit was hij de jongen die haar hart brak. Miljonair Nicholas Ryan gelooft niet in het huwelijk, maar om zijn vaders bedrijf te kunnen erven moet hij trouwen. Wanneer hij ontdekt dat de jeugdvriendin van zijn zus in financiële moeilijkheden zit, doet hij haar een gewaagd aanbod: een huwelijkscontract met een aantal strikte regels. Geen gedoe. Alles zakelijk houden. Niet verliefd worden. Het is maar voor een jaar, dus het kan voor beiden niet moeilijk zijn zich aan de regels te houden. Toch? Het huwelijkscontract is een heerlijk romantisch verhaal. Laat je meeslepen door Alexa en Nicholas en hun onweerstaanbare aantrekkingskracht tot elkaar.


zondag 14 april 2013

Meer Brugs

Goed, het oude stukje afgehaald. Opnieuw opgezet met dikker garen en het ziet er meteen beter uit.
Het is nu wel wat te dik voor de haaknaald, maar daar komen we wel over heen.
Nu weer waar ik was gebleven de vorige keer en straks verder met de eerste bloem.
Het is hard werken om het goed te krijgen, maar de techniek zit er wel al in.
Het zwarte draadje is het toverdraadje waardoor het garen goed door de lus te halen is om de krulbewerking goed te krijgen.

vrijdag 12 april 2013

Brugs

Tsja, begonnen met de volgende opdracht, maar toch met te dun garen.
Afgelopen avonden nieuw garen opgewonden, maar het zou te dik kunnen zijn(het is ook nooit goed!)
Dit weekend oude afhalen en opnieuw opzetten, geen gering klusje.....
Het is ook erg vervelend dat hier in de beurt bijna geen fijn haakgaren meer te koop is, dan moet je gaan inproviseren en dat werkt niet altijd goed uit. Dit garen is bollentje DMC80 en ik ga het nu proberen met geërfd russiche haakgaren dat nog uit mijn moeder boedel is gekomen.
Mijn russisch is niet meer wat het geweest is dus daar kan ik de dikte niet van lezen......

maandag 8 april 2013

"Hooggeboren"


Adel in Nederland, Ileen Montijn.
De Nederlandse adel doet weer van zich spreken. Buitenstaanders weten nog steeds weinig van deze vanouds bevoorrechte bevolkingsgroep, die vandaag de dag bestaat uit ruim driehonderd families. Leven zij anders, en zijn ze inderdaad 'nobeler' dan andere mensen, zoals sommigen menen?
In Hoog geboren vertelt Ileen Montijn hoe over de adel is gedacht in de afgelopen 250 jaar, en wat het betekent om 'hoog geboren' te zijn. Zij beschrijft de tradities, de clichés - en de gemengde gevoelens die daarmee gepaard gaan. Waarom zou één bevolkingsgroep eigenlijk zoveel voorrechten genieten? Hoe zwaar is de druk voor wie daar bij hoort? Een boek over hoogmoed en deemoed, familiegevoel en vaderlandsliefde, glamour en zwarte schapen.
Ileen Montijn is historica en schrijfster. Zij houdt zich bezig met de geschiedenis van ideeën die het leven van alledag bepalen. Dit lees ik bij vlagen, in beperkte porties dan blijft het leuk.

zaterdag 6 april 2013

Veel....en ook weer niets....

Nog steeds bezig in zowel Maarten van Rossum als in de Citadel, mijn leeswoede is geloof ik een beetje afgevlakt. Gisteren weer naar de geschiedenis-leeskring geweest en het volgende boek heb ik al op voorraad voor de e-reader; Niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet, een dikkerd. Maar we hebben er 6 weken voor.
Mijn eerste opdracht voor Brugsbloemwerk is bijna geheel af, de volgende is al begonnen en Dikkie Dik wacht ook nog op zijn laatste steken.
Aan het werk dus!

donderdag 4 april 2013

Geen foto's beschikbaar

Maak je foto's, je zet ze in Dropbox, werkt dat niet meer voor mij.
Dus geen foto's maar scannen gaat wel. Vandaag aandacht voor de Tentoonstelling ter gelegenheid van het 35 jarig jubileum van de LOKK, de Landelijke Organisatie voor Kant Kunst.
Natuurlijk laat ook 't Aemstelkring een 'Zee van Kant' zien in Deventer.

dinsdag 2 april 2013

Volgende les BrugsBloemwerk

Nog maar weer een keer Brugs Bloemwerk met de juiste dikte garen.
Het patroon zit op het kussen, de klossen zijn gevuld. Vanmiddag kijken wat er bij te leren is met dit patroon. Het werk zou goed te gebruiken zijn voor een blouse of een t-shirt om de hals te versieren.
Maar ook als het klaar is zit het voorlopig in de map met lessen.
Het zonnetje schijnt al waait er nog een koude wind. Straks met mijn vrachtje de trappen af......
Helaas zijn de met liftrenovatie bezig en het zit wat tegen.
Ik wordt er wel sterker van, maar niet vrolijker.