woensdag 27 februari 2013

Zomertruitje

Met al dat geruim van me heb ik ook dit truitje teruggevonden. Zeker 10 jaar oud en alleen de boordjes moeten er nog aan. En ja, het past nog steeds, de vraag is alleen of ik nog genoeg garen heb om het af te breien.
Keuzes: De hals breien en de armsgaten onbewerkt laten, of heeele dunne boordjes breien.
Nog maar eens goed over nadenken en ondertussen passende pennen zien te vinden in mijn steeds grotere voorraad....


Er gaat nog meer de deur uit......mijn neef gaat de oude 8mm enz. van mijn vader en zijn grootvader digitaliseren. Dus nog een keer uitzoeken en inpakken en de hele handel naar België vervoeren later dit voorjaar.
Ik ben bijna klaar voor mijn verhuizing waar ik al 2 jaar op wacht(op de verkoop van mijn huis dan).

zondag 24 februari 2013

Weer op gang komen....

Vandaag al weer 3 dagen geleden dat ik wat geschreven heb en toen nog met behoorlijk hoge koorts.
Tsja, wanneer je ziek bent komt er weinig uit je handen.
Het gaat een beetje beter dus proberen we maar eens uit te vinden waar ik ook al weer was gebleven met van alles en nog wat.
Jammer is dat ik gisteren de leerlingendag heb gemist. De voorbereidingen waren klaar, maar ik was onvoldoende herstelt.

Onder OVT op de radio vanmorgen voorzichtig verder gegaan met de voetjes voor op het 'strand', het tweede voetje is nu klaar op de teentjes na.....


Daarna weer verder met het brugsbloemwerk voor les.

donderdag 21 februari 2013

Kantplein

De handwerkbeurs vorige week was druk en vol. Ik was er op zaterdag....
Het kantplein werd goed bezocht en bekeken.
Velen probeerden met de klosjes voor het eerst iets te maken.
Ikzelf heb me goed aan mijn lijstje gehouden en niets teveel gekocht.
Genoeg dus.....
Helaas ben ik vanaf maandag in de lappenmand en meerendeels met koorts op de bank. Leuk is anders...



maandag 18 februari 2013

"Het boek Henry"

Ook voor dit boek heeft zij de Booker-Prize gekregen!
Na te hebben gebroken met de roomskatholieke kerk om met Anne Boleyn te kunnen trouwen, lijkt Henry ook net zo snel zijn interesse in haar weer te verliezen als er maar geen sprake is van een mannelijke troonopvolger. In mei 1536 wordt ze opgesloten in de Tower op beschuldiging van overspel met meerdere mannen en veroordeeld tot de dood door onthoofding.
Cromwell is oppermachtig, maar is zelf de eerste die beseft hoezeer ook zijn macht afhangt van Henry's humeuren, wensen en verlangens.

In dit tweede deel van een trilogie over de carriëre van Thomas Cromwell (1485-1540) de periode september 1535 tot zomer 1536. Koning Henry VIII, personificatie van de macht, zorgt voor vrede in het land, maar hem wachten mogelijkerwijs wel een excommunicatiebul met politieke en sociale implicaties, een problematische toekomst van de dynastie, een breuk met tweede echtgenote Anne Boleyn en een nieuwe liefde in de persoon van Jane Seymour. In dat grillige spanningsveld van drift en rede opereert 's 'konings volkse adviseur' Cromwell. De kracht van de roman schuilt in de pakkende visualisering van aankleding en decor, in de anekdotische kleuring van opvattingen en verhoudingen, vaak 'recht uit de koker van Kletsica'. En zo delft dus ook Anne Boleyn, 'puilogende hoer', het onderspit.

zaterdag 16 februari 2013

Voetstappen aan zee

Voor de 'Zee van Kant' vorderen de voetstappen in het zand gestaag. De wirwar-slag, ik kan het niet anders noemen, beheers ik niet. Dus heb ik gekozen voor de halve-slag. De tenen wijzen de weg vanzelf....
Na de expo gaan ze beslist op een T-shirt, misschien met een paar kleintjes ernaast.
Dit is leuk werk en het gaat sneller dan ik dacht.
Zo kun je nog ergens een voetstap achter laten....


donderdag 14 februari 2013

"De overgave"


De overgave, gebaseerd op historische feiten, is een roman over hoop, wraak en nietsontziende liefde van Arthur Japin.
Texas 1836 - een groep jonge Comanche-indianen overvalt het fort van de pioniersfamilie Parker. Granny, de moeder van het gezin, wordt mishandeld. Haar man, dochter en schoonzoon worden voor haar ogen gedood en haar kinderen en kleinkinderen worden ontvoerd. De vrouw overleeft het ondraaglijke op pure wilskracht.
Voortaan kent haar leven nog maar één doel: de ontvoerde kinderen terugvinden. 'Een mens is nu eenmaal niet gebouwd om op te geven.' In haar gevecht om haar kinderen en kleinkinderen leert granny uiteindelijk het machtigste wapen te hanteren: vergeving.

Opnieuw schreef Arthur Japin (1956) een op historische feiten gebaseerde roman met een eenzaat als hoofdpersonage. In dit boek vertelt een oude Amerikaanse pioniersvrouw in retrospectief haar leven, dat boven alles bepaald is door de dag waarop haar familie tijdens een overval van indianen uiteen werd gereten: de mannen werden vermoord en een aantal van haar (klein)kinderen als buit ontvoerd. Zijzelf overleeft de aanval meer dood dan levend, maar houdt zich strijdbaar op de been door de vurige hoop haar lievelingskleindochter ooit terug te vinden. Er wordt gezegd dat dit een hartverscheurend en mooi verhaal is met veel couleur locale, en dat hij daarmee dicht tegen de streekroman aanzit. Ik ben het daar niet mee eens. Daarvoor is zijn taalgebruik te anders en ik kan het weten, want ooit veel streekromans gelezen. Het is een ik-boek dat is voor mij een handicap omdat ik daar niet zo van hou. Verder kun je je fantasie prima kwijt bij de woorden.

maandag 11 februari 2013

Brugs bloemwerk

Na het debacle van de kerstroosjes wilde ik even een heel andere techniek. Dat werd brugs bloemswerk.
Binnenkort is er leerlingendag en aangekondigd staat een armband in brugs dus even oefenen kan geen kwaad.
Helaas was mijn garen wat aan de dunne kant en heb ik niet met 8 maar met 10 paar per bloem geklost.
Het is niet zo moeilijk, alleen het afhechten wat lastig gezien het dunne garen. Ondertussen gaat het ten koste van de voetjes die nog geklost moeten worden voor de tentoonstelling.

Daarvoor hebben we al wel een proefopstelling gemaakt en gefotografeerd. Nu de rest nog afmaken en dan is er een tafel vol met kant, oftewel een Zee van Kant.

zaterdag 9 februari 2013

"Soerabaja"



Soerabaja is het waargebeurde verhaal van een Nederlands gezin in de nadagen van Indië.

Het is 1934 en Henk de Fluiter, een jonge bioloog, vertrekt met zijn vrouw Bep naar Indië. Een besluit met grote gevolgen, want in 1942 maakt de Japanse bezetting een einde aan hun gelukkige leven. Henk wordt naar de Birma-spoorweg gevoerd, Bep leeft met hun drie dochtertjes in kampen op Java. Toch bloeit hun liefde, juist in de jaren van verlangen en gebrek. Dan komt in augustus 1945 de bevrijding, en een hereniging lijkt nabij. Maar Indië bestaat niet meer, en tussen de oude en de nieuwe wereld ligt een levensgevaarlijk niemandsland.
Pauline Slot, een achternicht van Henk en Bep de Fluiter, had dagboeken en brieven vol hartverscheurende details tot haar beschikking, en ze sprak met overlevenden in haar familie en daarbuiten. Het resultaat is een historische roman over de noodzaak van liefde, de willekeur van haat en de voortdurende aanwezigheid van wat verzwegen wordt.


donderdag 7 februari 2013

Trieste kerstroos

De kerstroos is gesneuveld. Ik ging met zoveel tegenzin achter het kloskussen zitten dat het niet meer lukt.
Ik heb het werk afgeknipt...........
Dinsdag op les begin ik even aan heel iets anders qua techniek om het plezier erin te houden.

Verder veel Indië op mijn blog, dat komt omdat ik in een van organiserende stichtingen zit die de Tweede Indie-lezing organiseren op 8 maart a.s.
Het programma zit goed in elkaar en we gaan er weer voor. Vrouwenlevens op Internationale Vrouwendag.... helemaal goed.


dinsdag 5 februari 2013

"De laatste man"


In 1948 verovert een Nederlandse officier in Indië het bolwerk van de opstandelingen die het land onafhankelijk willen maken en arresteert hun leider Soekarno. Hij maakt promotie en wordt generaal-majoor. Maar als de onafhankelijkheid toch komt en hij repatrieert, krijgt hij alleen nog werk als adviseur van de Haagse brandweer.
Hoe kan dat?

Dit is een familieverhaal. Als kleinzoon van de officier ontrafelt Hans Goedkoop een geschiedenis die binnen zijn familie altijd ongeschreven is gebleven. Hij volgt de gangen van zijn opa en ontdekt een schemerwereld aan geheime acties en conflicten. Uit de nadagen van Nederlands-Indië blijkt meer ongeschreven te zijn gebleven – en opnieuw, hoe kan dat?
De laatste man ziet het verlies van Indië door het gevoelige prisma van één leven. Een schrijnende en soms aangrijpende bespiegeling over vergeten, verdringen en generaties later toch weer terugzoeken.
De laatste man verschijnt in samenwerking met Indisch Herinneringscentrum Bronbeek en wordt begeleid door een gelijknamige website, waar anderen hun ervaringen bij het einde van Nederlands-Indië openbaar kunnen maken. Op 26 juli 2012 wordt de ontbinding van het knil herdacht.


zondag 3 februari 2013

Kerstroos

Tsja, wat al ik zeggen. Het zit niet mee met dit werkje. Allereerst moest ik toch om een afdruk van het gekloste werk vragen voor ik verder kon. Toen lukt het nog niet en op les bleek dat er 3 paar te weinig waren ingehangen......
Dit patroon en ik gaan niet van elkaar houden, maar we verdragen elkaar nu wat beter. Het zal nog een klus worden om dit af te maken, maar ik ga er voor.

vrijdag 1 februari 2013

"De schaduw van Lucifer"


Bij de opening van het graf van Susanna Gianni wordt de begraafplaatsbeheerder op gruwelijke wijze vermoord. Tussen de stoffelijke overschotten van Susanna bevindt zich een zeldzame oude viool die door de moordenaar wordt gestolen. Daniel Forster, een Brits student, heeft een zomerbaantje in de bibliotheek van een kunstverzamelaar in Venetië. Hij krijgt de opdracht om de viool te kopen van de dief. Een viool die echter ook gezocht wordt door de ietwat schimmige, rijke en meedogenloze Hugo Massiter, een corrupte Venetiaan. Tijdens zijn zoektocht kruist Daniel het pad van Massiter en komt hij als verdachte in aanraking met de vrouwelijke politierechercheur Giulia Morelli. Hij komt terecht in een web van intriges die hun oorsprong vinden in een moord uit 1733 in hetzelfde Venetië.

De schaduw van lucifer bestaat uit twee parallelle verhaallijnen die qua tijd gescheiden worden door drie eeuwen maar qua verhaallijn ontzettend veel gemeenschappelijk hebben. Het 18de-eeuwse verhaal gaat over een briljant klassiek muziekstuk geschreven door een jodin. Dat maakte haar kwetsbaar voor chantage want joden werden reeds in de 18de eeuw verbannen naar afgesloten getto's. Het stuk kan dus enkel opgevoerd worden als de auteur anoniem blijft, en dus staat er op de partituur geen componist vermeld. In het hedendaagse verhaal over de zoektocht naar de viool komt de partituur terug boven water en vanaf dan vertoont de verhaallijn een parallel verloop maar dan met drie eeuwen tussentijd.

Hewson besteedt echter ontzettend veel aandacht aan het uitwerken van beide verhaallijnen. Geschiedkundig is alles vakkundig uitgekiend en ook de diverse personages zijn ontzettend goed uitgewerkt. Toch haalt dit de snelheid totaal uit het verhaal weg, in die mate zelfs dat het langdradig wordt. Het verhaal komt maar niet 'to the point' wat het ontzettend moeilijk maakt om als lezer je aandacht bij de verschillende verhaallijnen te houden.

De schaduw van lucifer beschrijft een donker, complex en intrigerend verhaal dat constant balanceert op het dunne koord tussen goed en kwaad, maar qua lengte niet in verhouding staat tot de inhoud.