Ik heb ontdekt dat de rode draad in mijn bezigzijn in de wereld het proberen te voorkomen dat vrouwen en kinderen vernederd worden is geweest. Mijn herkennen van situaties, gevoelens en ervaringen van mensen in onderdrukte posities blijkt vrij groot te zijn en opgemerkt te worden. Mijn moeder was mijn grote voorbeeld door haar positieve kracht. Deze trof ik ook aan bij veel vrouwen uit derde wereldlanden. Ondanks armoede, geweld en martelingen namen zij het heft in eigen handen.
Dit boek geeft mijn reis door mijn leven en de wereld weer. En hoe dit een positieve wisselwerking op elkaar heeft, ondanks vele negatieve ervaringen.
'De verscheurdheid tussen angst en verantwoordelijkheid breekt enorm op', zo getuigt de auteur van haar ervaringen als kind in een Jappenkamp, die vervolgens haar verdere leven bepalen. Ze concludeert dat er aan deze ervaringen niet te ontkomen valt, dat je ermee moet leren leven. De schrijfster vertelt uitvoerig hoe ze dit probeert, over haar worsteling daarmee en over de verwerking van haar traumatische ervaringen, maar ook over de diverse manieren waarop ze dit alles in haar verdere leven - uitzonderlijk positief en krachtig! - projecteert op de legio achtergestelde posities van vrouwen (en kinderen) van toen en nu, mondiaal en m.n. in Aziatische landen. Dit gebeurt in de vorm van aandacht, genoegdoening, daadwerkelijke inzet tot verbetering/oplossing. Getuigenissen, interviews, congresverslagen enz. schetsen haar actieve rol; dit alles is gelardeerd met prachtige impressies van mensen in hun eigen wereld, maar ook kritisch t.a.v. de verbazingwekkende 'kromheid' van allerlei wet- en regelgeving, kortom: beleid. Aldus: een boek dat je niet meer loslaat, dat heel bewogen leert en inspireert. Berthy Korvinus.
Geen boek dat ik al heb gelezen, wel een schrijfster die in 2014 naar ik hoop voor ons zal spreken op de Indië-Lezing
Geen opmerkingen:
Een reactie posten