Isabel Allende heeft een boek geschreven over het leven als slaaf in Haiti rond de slavenopstanden 1790-1801. Het is zo meeslepend geschreven dat ik het in twee dagen heb uitgelezen……en dat terwijl ik toch meer te doen heb.
Maar goed het is uit en zeker aan te bevelen voor iedereen die graag een boek leest dat van zichzelf maar steeds verder gelezen wil worden.
De bekende Chileense schrijfster (1942) debuteerde tijdens haar ballingschap in Venezuela succesvol met de roman Het huis van de geesten (1982). Sinds 1988 woont ze in Californie. Vijftien jaar na Fortunas dochter (1994) heeft zij nu opnieuw een historische roman gepubliceerd. Ditmaal over de slavernij, met als - genuanceerd beschreven - achtergrond de Franse kolonie Saint-Domingue (nu Haiti), Cuba en Louisiana in de roerige periode 1780-1812. De knappe slavin Zarite (Tete) werd, voordat ze haar vrijheid had bevochten, door een Franse plantage-eigenaar uitgebuit, misbruikt en van een kind beroofd, maar vervulde niettemin toegewijd de moederrol voor diens wettige zoon en bood redding bij een slavenopstand en andere rampspoed. Naast deze verhaalstreng zijn vaardig vele dramatische, romantische en avontuurlijke nevenverwikkelingen ingepast. De summier getekende personages (met ondernemende vrouwen als Tete in de hoofdrol), de typische humor, de toefjes magie en ook die bizarre uitglijders ten koste van de geloofwaardigheid, ze horen bij Allende. Deze roman behoort beslist tot haar beste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten